Sürüklenen İnsan Bedenleri ve Irkçılık Üzerine

Irkçılığın en bariz yaşandığı yerlerden biri ABD. Bu ülkede siyahlara karşı toplumun köklerinde yer alan siyah-beyaz ayrışması halen kendini gösteriyor.  ABD’de “nefret suçu” ancak 1968’de yasayla ile somutlaşmış; ancak göreceli olarak yeni sayılabilecek bu yasa, henüz toplumun tüm hücrelerinde  tam anlamı ile kabul görmüyor. Örneğin, yasaya rağmen 1998’de Teksas’ta  James Byrd, Jr. ın cesedi  üç beyaz tarafından sürüklenmiş. Yine Teksas’ta Brandon McClelland adlı bir zenci 2008 yılında  beyazlar tarafından öldürüldükten sonra cesedi bir aracın arkasında sürüklenmiş. 2011 yılında ise Anthony Hill adlı bir siyah, Güney Carolina eyaletinde bir başka beyaz sivil tarafından başından vurulup  cesedi  bir kamyonetin arkasında yaklaşık 10 mil sürüklendi.

2013’te Florida’da da öldürülen genç zenci Trayvon Martin’in ardından ülke çapında “Siyahların hayatları önemli.” adı altında kampanyalar düzenlenmeye başladı. Irkçılığa karşı başlatılan bu kampayanın toplumu daha da kutuplaştırması ile sonuçlanması muhtemel. Toplumsal kutuplaşma primordial  bağlar üzerinden gerçekleştiğinde bunu durdurmak hemen hemen imkansız, çünkü doğuştan sizde var olan deri rengi, kan, akrabalık gibi bağlar değiştirilemiyor. Toplumsal kimliklerin tanımlanmasında adı geçen bağlar; özcülük, yapısalcılık gibi bireylerin kendilerini sembollerle  birbirine bağlayabileceği veya bir gelecek oluşturma adına birbirlerine tutunabileceği diğer düzlemleri de kendiliğinden yok ediyor. 

Immanuel Kant, için en önemli mesele   “insan hayatı”dır. Kant bir ayrıma gitmeden bütün insanların yaşama hakkını savunur. Yaşama hakkı devlet içinde ve karşısında insanın kendiliğinden var olan en doğal hakkıdır. Bunun için modern devletin en temel görevi de yaşam hakkını korumaktır. Bu durumda devlet şiddet üreten bir aygıt değil şiddeti azaltan bir aygıt olarak konumlanmalıdır.

Tarihçi Prof. Kemal Karpat, Osmanlıdan Günümüze Edebiyat ve Toplum adlı eserinin girişinde “Doğum yerim olan Dobruca’da, mensubu olduğum Türk grubu beşyüz sene orada çoğunluk olarak yaşadıktan sonra 1878’de Romen idaresi atına girerek azınlık durumuna düşmüşlerdir. Okulsuz, camileri yıkılmış, liderden yoksun bu Türk toplumu, ancak aile düzeni, adetleri, dilleri ve dinlerinin biçimlendirdiği bir kimlikle farklı kültürel kimlikleirni koruyabiliyorlardı. (s.9) ”  Karpat Romen okuluna  devam ettiği yedi yılda Romence kitaplar okuyup, Romence yazmıştır. Buna rağmen Türk okulunda okumak ve Türkçe eğitim almak hayali onu bir gün İstanbul’a taşıyacaktır.

İğneyi ABD’ye ve Romanya’ya çuvaldızı kendimize batırıp bizdeki Kürtlerin durumunu düşünelim.  Hacı Lokman Birlik’in cesedinin sürüklenmesinin ve bunu bir resmi görevlinin yapmış olmasının bir anlamı vardır: Faşizm. Linçin ötesinde gerçekleşen ceset sürüklemeler ırkçılık ve faşizim adı altında da olsa insanlığın gelebildiği en çirkin noktadır.

Güneydoğu’da alan kontrolü elde etmek isteyen PKK’yı sınırların dışına atmak için şiddet kullanmak yani askeri güç kullanmak devletin görevidir. Ancak ele geçirdiği Kürt vatandaşlara işkence etmemek de yine devletin görevidir. Bu tür eylemler toplumu daha da kutuplaştırmaktan öte bir amaca hizmet etmez.  

Türk, Kürt, Arap, Çerkes, Çeçen, Arnavut; Boşnak, Rum, Ermeni, Alevi, Süryani vs. topluluklarının erime potası olan, yüzlerce yıl birlikte yaşayan bu kültürlerden ikisinin yeniden barış içinde birlikte yaşaması için dört nala ilerlediğimiz faşizm kuyusuna  düşmeden dizginleri çekmek gerekir. Bunun yolu Güneydoğu’da verilen mücadelenin temel hak ve özgürlüklere zarar vermeden yürütülmesidir. Konu ile ilgili olarak güvenlik güçlerine daimi telkinde bulunmak gerekir. Terör ile mücadele ve temel hak ve özgürlüklerin sınırları bölgedeki görevlilere sürekli hatırlatılmalı; örnek olaylar üzerinden devamlı eğitim yapılmalıdır.

Yazıyı şu grubun veya bu grubun değil 'Her insanın hayatı önemlidir.'  diyerek Kant'a atıfla bitiriyorum.